Ik lees nu nog regelmatig veel verschillende artikelen en merk telkens als het me echt erg interesseert dat er iets van sociogie aan te pas komt.
Zo ook deze column in de NRC en dan vooral de laatste alinea.
Haalbaarheid als ideologie. De grote socioloog Max Weber wees een dikke honderd jaar geleden al op die twee soorten politieke besluitvorming: de eerste noodgedwongen realistisch, de tweede puur praktisch, zonder werkelijke overtuiging of richting. De eerste vond hij lovenswaardig, de tweede verachtelijk.
Inspirerende politiek daar heb ik ook wel weer eens zin in. Maar wat zou ik zelf nou willen. Een Nederland zonder angst lijkt me wel wat. Maar "zonder" is een soort van negatieve redenering. Nog beter een Nederland dat het beste uit mensen haalt. en neem van mij aan we doen het helemaal zo slecht nog niet. In heel veel landen is de kerk nog een beklemmende deken en word je door schaamte en schuld klein gehouden. Als er ergens een land is op de wereld waar je kan zeggen wat je wilt en vooral zijn wat je wilt zijn is het nog steeds Nederland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten